Zanimljive destinacije koje treba posetiti u okolini Ivanjice
i događaji koji su bitni za Ivanjicu
Hadži Prodanova pećina
Hadži-Prodanova pećina je dobila ime po Karađorđevom vojvodi koji je u pećinu sklanjao zbegove. Udaljena 7. kilometara od Ivanjice na putu za Guču na nadmorskoj visini oko 600 metara. Ispitana dužina pećine je oko 400 metara i sastoji se od dva sprata. Donji sprat pored glavnog ima i dva sporedna kanala. Ulazni deo pećine je širine oko 3 metra i završava se suženjem iza koga se nalaze prostrane dvorane koje su dugačke oko 50 metara i široke oko 15 metara. Desna strana ove dvorane pokrivena je bigrenim salivom i serijom plitkih bazenčića. U centralnom delu dvorane nalaze se debeli stalaktiti i stalagniti, a na stranama moćni salivi kao okamenjeni vodopadi. Udaljenost od naše vole je 3km.
Nušićijada
Nušićijada je festival filmske komedije koji se u organizaciji Kulturnog centra u Ivanjici održavao od 1968. do 1972. godine. Održavao se u prvoj nedelji septembra, trajao je 6 dana i okupljao kulturni svet tadašnje Jugoslavije. Sve što je u kulturi toga vremena vredelo prodefilovalo je ivanjičkim pozorišnim daskama, muzičkim scenama i filmskim platnom. Ugašen je nikada obrazloženom odlukom 1972. godine, ostavši u želji Ivanjičana da se kad tad obnovi.
Osnovni ciljevi festivala su bogaćenje kulturnog života, unapređivanje turističke ponude opštine, aktiviranje ukupne zajednice, a posebno mladih i talentovanih ljudi opštine i regiona.
Rimski most
U selu Kumanica na 16-tom km jugozapadno od Ivanjice u pravcu prema planini Golija u blizini stare zapuštene vodenice–potočare, nalazi se stari kameni most preko reke Moravice. Usko korito planinske reke Moravice premošćeno je jednim svodom polukružnog oblika, koji se svojim oporcima, upornjacima, preko ne baš izraženih obalnih stubova oslanja na stenovite obale reke.
Na uzvodnoj strani mosta, na desnom obalnom stubu, postoje ostaci nepravilno izvedenog kljuna, ostaci neke vrste zaštitnog zida, koji je imao zadatak da velike vode Moravice usmeri ispod svoda i na taj način zaštiti vertikalni krilni zid mosta. Sličan ovome, ali skoro neprimenljiv ostatak postoji i kod levog oporca uzvodno. Oporci svoda zajedno sa paralelnim krilnim zidovima čine obalne stubove mosta.
Širina mosta je 2,40 m i to je istovremeno i širina kolovoza. Ukupna dužina mosta (sa stubovima) je oko 14 m, veličina lučnog otvora je 6,72 m, a visina oko 4 m.
Danas ovaj most koriste samo pešaci, a oko njega se granaju brdski putići od kojih jedan vodi za selo Erčege.
Nemoguće je utvrditi ko je i kada podigao ovaj most u selu Kumanici. Ali je nesumnjivo to vešto tvorena i lepa građevina, neobilno vitkih i skladnih linija. Pripada tipu lepših turskih mostova. Otvor ovog mosta sličan je jedinom očuvanom otvoru na mostu preko reke Uvac. Sudeći po njegovoj tehnici, on bi mogao biti građen u isto vreme kad i mostovi u Prizrenu, što znači u XV veku. U tradiciji ovog kraja most postoji pod nazivom „Rimski most“, premda u njemu nema ničeg rimskog. Opet, s obzirom na stari put, koji je najkraća spona Sandžaka i Srbije, moguće je da u narodu živi pamćenje na ostatke nekog puta iz rimskog vremena, pa je predpostaviti da je na ovom istom mestu bio i most.
Crkva u Ivanjici
Ivanjička crkva sv. cara Konstantina i carice Jelena u centru grada.
Kameni most
Za posetioce Ivanjice od posebnog interesa je kameni most na Javorsko – Dragačevskom putu. Predstavlja najveći jednolučni most na Balkanu, sagrađen po principu klinova, bez vezivnog materijala. Gradili su ga italijanski majstori 1904-1906. godine sa ivanjičkim preduzimačem Blagojem Lukovićem od velikih kamenih blokova. Još uvek se koristi za saobraćaj i prelazak pešaka. Poslednjih godina zabranjen je prolaz teretnih vozila, a u planu je da bude samo pešački, kako bi se sačuvao.
Gradina
Kula Gradina su ostaci vojnog utvrđenja koje se nalazi u selu Radaljevo, 11 km. udaljeno od Ivanjice. Po predanju, tu je sazidana crkva posvećena svetom Iliji za tri noći u vreme Turskih zuluma.
Manastir Studenica
Manastir Studenica jedan je od najstarijih i najvećih srpskih srednjovekovnih manastira.
Udaljen je 45 km od Ivanjice. Na 50.
Studenica je zadužbina velikog župana Stefana Nemanje, utemeljivača srpske države i rodonačelnika moćne vladarske dinastije Nemanjića. Pod starateljstvom njegovog sina Save koji je bio I iguman manastira i prvi srpski arhiepiskop, Studenica postaje kulturni, duhovni i medicinski centar srednjovekovne Srbije. U Studenici se nalaze mosti Stefana Nemanje i njegovih sinova Vukana i Stefana Prvovenčanog.
Manastir je građen mešovitim romaničkim i vizantijskim stilom čiji je splet proizveo novi arhitektonski izraz poznat pod nazivom raška škola. Zidovi su sagradjeni od belog mermera i izgledaju zaista monumentalno. Posebno su zanimljive freske koje je slikao u to vreme jedan od najboljih vizantijskih slikara. Pored Bogorodičine crkve manastirski kompleks obuhvata I crkvu Nikoljaču, zatim kamenu trpezariju izgrađenu u vreme Svetog Save, veliki zvonik iz 13. veka, kao i ostatke nekoliko manjih crkva. Severno od trpezarije su konaci u kojima se nalazi riznica studeničkog blaga. Manastir je od 1986. godine pod zaštitom UNESKO-a.
Manastir Klisura
Manastir Klisura ili ranije poznat kao Manastir Dobrača je aktivan ženski manastir koji potiče iz srednjeg veka i pripada Eparhiji žičkoj Srpske pravoslavne crkve. Nalazi se kod sela Dobrače, 16 kilometara od Ivanjice, u klisuri Moravice, po kojoj je dobila naziv. Manastirska crkva, posvećena svetim arhangelima Mihajlu i Gavrilu, podignuta je krajem XIII veka u Raškom stilu, po ugledu na obližnju crkvu svetog Ahilija, u današnjem Arilju, u kojoj se tada nalazilo sedište Moravičke episkopije.
Nije poznato ko je i kada podigao manastir, ali se na osnovu stilskih odlika tj. pripadnosti Raškom stilu i sličnosti sa crkvom svetog Ahilija, njegov nastanak smešta na kraj XIII veka.
Tokom morejskog rata, krajem XVII veka,manastirska crkva je, najverovatnije 1688.godine, zapaljena, a posle njegovog kraja i Velike seobe Srba,manastir je 1690. godine zapusteo.
Manastirska crkva je obnovljena 1798. godine, a tokom Prvog svetskog rata,Austrougarske snage su u nekoliko navrata,tokom 1915. i 1916.godine, upadale i uništavale po manastiru. Novo razaranje manastir je doživeo za vreme Drugog svetskog rata, kada su bugarske okupacione snage zapalile i uništile deo manastirskog kompleksa.
Posle završetka rata, podignut je novi konak, a od 1961. godine funkcioniše kao ženski manastir.
Manastir Kovilje
Hram se nalazi u selu Smiljevac, na 25 km jugozapadno od Ivanjice. Izgrađen je u steni pored reke. Ime potiče od istoimenog sela podno planine Javor. Manastirski kompleks čine dve crkve. Prva je posvećena Sv. Arhanđelima Mihailu i Gavrilu, a druga Sv. Nikoli. Crkva posvećena Sv. Arhanđelima smeštena je u pećinskom delu stene. To je jednobrodna građevina sa oltarskom apsidom. Crkva je veoma stara i smatra se da je izgrađena u XII veku. Prvi put se pominje 1606. godine u Kruševačkom pomeniku. Raški mitropolit Gavrilo obnovio je manastir 1644. godine i ostao u njemu sve do izbora za patrijarha. Tada je izgrađena crkva Sv. Nikole, koja je većih dimenzija od crkve posvećene Sv. Arhanđelima.
Drugi hram ima pravougaonu osnovu i slepu kupolu. Od živopisa iz XIII veka koji je sačuvan samo u fragmentima, dobro su sačuvani likovi svetitelja. Manastira je imao izuzetan značaj kao kulturni i duhovni centar ovog kraja . Ovde je otvorena jedna od najstarijih škola u Srbiji godine 1867. Postojala je i škola za buduće sveštenike. Od 1813. godine manastir vrši aktivnu funkciju redovne parohijske crkve.
Kanjon reke Panjice, pecina i vodopadi
Kanjon reke Panjice, iako ne može da snagom i veličinom parira Uvcu ili Tari, njegova lepota je ono što ga uzdiže u red jednih od najlepših, a u jugozapadnoj Srbiji, spada u pravi dragulj prirode koji se smatra najlepšim u ovom kraju. Sakriven u zelenilu, distanciran od čoveka, netaknut i sačuvan od negativnog uticaja civilizacije, predstavlja pravi poziv na avanturu za sve namernike bilo koje starosne dobi, a isto tako savršenu priliku za jednevni izlet.
Kanjon reke Panjice se nalazi na jugozapadu Srbije, u blizini Ivanjice i Arilja.
Kanjon, vodopadi i pećina Panjica udaljeni su od Ivanjice 19km. Kada se krene iz Ivanjice, onda se nastavlja magistralom pored reke Moravice koja vodi pema Arilju. Reka Panjica gradi mali kanjon dugačak 5km, između sela Brekova i Dobrače. Ono što ovu reku izdvaja od drugih su njeni prelepi vodopadi i slapovi, ukrašeni bigrenim koritima (barijerama) i kaskadama. Bigrene barijere ili korita se još nazivaju i sedrenim barijerama koje su u suštini krečnjačke kaskade obrasle slojem mahovine preko kojih se, u periodu kada vodostaj poraste, prave divni slapovi.